Dit jaar hoop ik 60 te worden. Mijn moeder (inmiddels bijna 86) heeft altijd gezegd dat je weliswaar ouder wordt in de ogen van de mensen om je heen, maar dat je dat zelf helemaal niet zo hoeft te ervaren. Dat kan ik beamen – mijn spiegelbeeld in het glas van het landhuis waar Wim en ik zitten te werken vertoont meer baard, meer lijnen en meer grijstinten dan foto’s van 20 jaar terug. Tegelijkertijd voel ik me niet per sé een oudere persoon.
Door Henk-Peter Dijkema
Of misschien toch wel?
Ik lees elke ochtend de reflecties van Richard Rohr, schrijvende Franciscaan. In zijn overdenkingen gaat het veel over het idee dat je leven uit twee helften bestaat.
“The first half of life is discovering the script, and the second half is actually writing it and owning it.” – Richard Rohr
De tweede helft van mijn leven
Ik zit volgens deze gedachte nu in de tweede helft van mijn leven, de fase waarin het vat gevuld kan worden. En gek genoeg lukt dat alleen als ik me niet krampachtig vasthoud aan alles wat ik in de eerste helft van mijn leven geleerd en ontwikkeld hebt; dat was nodig en nuttig om identiteit te ontwikkelen. En tegelijkertijd – om verder te komen moet ik de gewoontes, de patronen, de vormen niet groter maken dan ze zijn. In deze tweede helft gaat het er niet meer om dat ik mezelf goed ‘neerzet’. De grote uitdaging is nu om te beseffen wat er echt toe doet: waar heeft werk betekenis, waar gaat het om? Waar wijd ik me aan toe? Toewijding is niet toevallig ook één van de componenten die samenhangen met werkgeluk.
“The movement toward gratitude, authenticity, and union is the natural and organic inner work of the second half of our lives.” – Richard Rohr
Ik merk dat ik veel bezig ben met die laatste vraag: wat doet er echt toe? Onderzoek (Harvard Study of Adult Development) naar welzijn wijst erop dat betekenisvolle relaties er echt toe doen. Ik doe dus mijn best om tijd door te brengen met familie, vrienden en mensen die op mijn pad komen. Dat gaat niet goed samen met overvolle werkweken, dus ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik wil kiezen: van welk werk krijg ik energie, wat doet er echt toe? Wat vind ik de moeite waard? En ook daar neig ik naar vragen over hoe we met elkaar omgaan: samenwerken, communicatiestijlen, leiderschap en organisatiecultuur.
Voel ik me ouder dan 20 jaar geleden? Dat niet. Heb ik nu andere vragen en maak ik andere keuzes? Dat zeker!
Herken je die twee verschillende fases van je leven? Neem contact op met Henk-Peter als je naar aanleiding van deze blog verder wil praten.
Op de hoogte blijven van wat we doen en het belang van werkgeluk? Volg ons op LinkedIn.
